فیلم در دوران ماقبل تاریخ شروع می شود جائیکه با ظهور بلوکه ای عظیم میمونها وحشتزده به اینسو و انسو می روند. سپس به عصر مدرن می رویم جائیکه بلوکه ای دیگر روی ماه کشف شده است که امواجی را مداوما به مشتری می فرستد. دکتر دیوید بومن (کی ر دول آ)، فرانک پولی (گری لاکوود)، سه دانشمند منجمد شده و هال ۹۰۰۰ کامپیوتری که مغز سفینه است به مشتری فرستاده شده اند تا گیرنده امواج را شناسایی کنند. اما این ماموریت با خطر مواجه شده است، هال ۹۰۰۰ باید تصمیم بگیرد که جان خدمه مهم تر است و یا اهداف ماموریت.
ندارد
خیلی کم
forughesimorgh
آدم از داستان فیلم چیزی سردرنمیآره ولی جلوه های ویژه اش از زمان خودش خیلی جلوتر بوده
saeedmolavi95
بهترین فیلم در ژانر علمی تخیلی کوبریک با جلوه های ویژه اش کولاک کرده و باعث شده فیلم هم از نظر ساختاری هم از نظر محتوی با فاصله ی بسیار زیادی از دیگر فیلم های ساخته شده در این ژانر برتر باشه
hasssan8755
دوستان این موزیکی که روی تریلر فیلم هست موزیک متن خود فیلمه؟ من فیلمو ندیدم ولی این موزیک بارها به گوشم خورده
محمد نصر
در نقد این شاهکار استاد میتوان کتاب نوشت
alixxamadeo
زمانی که سینما زبان است باید و باید یک داستان با تصاویر و به کمک اصوات تعریف شود و حالا در صورتی که دردی ، مرضی یا دغدغه ای در میان باشد (که انتقال یک حس هم میتواند هدف باشد) باید و باید در پس این داستان یا از تعریف این داستان ویا با تعریف این داستان منتقل شود ، والسلام. اما در این اثر فیلمساز گرامی داستان 30 دقیقه ای را کش داده تا با تصاویری که در ساختن داستان هیچ نقشی ندارند حسی را منتقل کند(مشکلی اساسی و فراتر از اساسی) ، سپس در اواسط داستان و برای ساختن داستان و تنها رسیدن دیو به مدار مشتری یک داستانک هم در فیلم چپانده که به هیچ شکلی به داستان اصلی نمیچسبد و در این میان چون پای یک ماشین هم وسط آمده برای خالی نبودن عریضه دغدغه یِ والایی را هم در این لا لو ها بیان میکند(دیگر مشکل اساسی)و از بقیه بگذریم. حال تمام دنیا جمع شوند و نام سینما بر این اثر نهند ، من می گویم که چشمِ پُرخواب خوش است.
Shahrzad.dgr
نقد بخونید و نقد های درست و حسابی لطفا! مطالعه داشته باشید. پیشنهاد می کنم کتاب آناتومی داستان اثر جان تروبی رو مطالعه کنید. در مورد زیر متن و فرا متن اطلاعات کسب کنید. راجع به نماد ها تحقیق کنید و اینقدر هم مقایسه نکنید. جاستین بیبر رو با چایکوفسکی مقایسه نکنید. حتی سلنا گومز رو با کتی پری مقایسه نکنید!\nتن و بدنم می لرزه وقتی فیلم نولان رو با این فیلم مقایسه می کنید. فیلم نولان تو سال 2015، 1200 کیلومتر از فیلم کوبریک تو سال 1968 عقب تره. بحث تفکر و دیدگاه فیلمسازه. \nیک دوستی گفته بود فیلم باید سرگرم کننده باشه. درسته! خب فیلم کوبریک منو سرگرم می کنه تا فیلم نولان!
آرش بهرام زاده
كاش كساني كه به قول خودشون سواد سينمايي دارند،جنبه ي سينمايي هم داشته باشند...\nهر اثري هم نكات مثبت داره و هم نكات منفي\nحالا اوني كه نكات مثبتش بيشتره ميشه جاودان ولي نبايد از نكات منفي چشم پوشي كرد\nاين فيلم از نظر فلسفي،موسيقي،جلوه هاي ويژه(زمان خود)عالي بود ولي واقعا ريتم كندي داشت\nيادمان نرود كه هدف اول سينما سرگرمي است.اگر فلسفه بود كه كتاب خيلي از فيلم تاثير گذار تر بود
Sedigheabsangeref
فیلمی پیچیده از استادی پیچیده و کمال گرا\nیک بحث خیلی ترسناک تو این فیلم بدجور من رو ترسوند این بود که هوش مصنوعی(رباتها)اگه از انسانها پیشی بگیره خیلی غیر قابل کنترل میشه اوضاع\nبهرحال از اول فیلم تا انتها ما شاهد تکامل ذات بشری بودیم\nعالی بود\nدر موزد مباحث فنی هم که حرفی نیست کوبریک باشه و یک دنیا ظرافت
a.ataie78
یک ابرشاهکار که هر چی بیشتر نگاش کنی درش بیشتر غرق میشی
eddie7smrazavi
تنها نقطه اشتراک این فیلم با اینتراستلار جلوه های ویژه چشم نوازه ولی از نظر مفهوم باید بگم اینتراستلار درمورد زمانه که سوال های پیچیده ای رو مطرح میکنه ودر آخر بهشون پاسخ میده ولی ادیسه ی فضایی درمورد هستی گراییه که نه تنها به سوال هایی که ازقبل وجود دارن جواب نمیده بلکه سوال های دیگه ای هم مطرح میکنه
keley
ادیسة فضایی، فیلم فیلسوف نمایی است که به دلیل عدم نشأت گرفتن از باورهای فیلمساز، به اثری جعلی تبدیل شده و بر خلاف ادعا ها نه دربارة خدا و نه حتی دربارة تکامل است. آنچه که در تصویر می بینم، بیشتر پیشرفت است تا تکامل. فیلمساز البته تحقیقات زیادی برای ساخت ادیسه کرده که محصول آنها را می توان در طراحی دقیق و حیرت انگیز سفینه های فضایی شاهد بود. جلوه های ویژة فیلم همچنان مثال زدنی اند و موسیقی جذاب اثر نیز هماهنگی مناسبی با نما ها دارد. اما این موارد برای خوب دانستن یک فیلم کافی نیستند. ادیسه از ابتدایی ترین ملزوم یک فیلم سینمایی که همانا داستانی استوار و البته سرگرم کننده باشد، تهی است. به همین دلیل قادر نیستیم با شخصیت ها احساس نزدیکی و همراهی کنیم. بازی بازیگران نیز کمکی به این موضوع نمی کند و همگی آنقدر خشک و بی روح هستند که با بَدمنِ فیلم (کامپیوتر هَل) تفاوتی ندارند. ریتم فیلم به طرز عذاب آوری کند بوده و تکرار برخی از صحنه ها بیهوده است. سکانس های مربوط به فضا و سفینه ها، با وجود زیبایی، خسته کننده، طولانی و خواب آور هستند. برای نشان دادن حرکت سفینه ها، که گاه به بهانة واقعگرایی بسیار کند و گاه به عللی نا معلوم سریع هستند، تعداد نماها بیش از اندازه و زمان گیر می باشند. قصة فیلم گنگ است و تفسیر پذیر.\nوبلاگ چهره به چهره
شهریار سلطانی
حقیقتا فقط سه فیلم هستند که از اودیسه فضایی بیشتر به آنها علاقه دارم.یکی هشت و نیم یکی داستان توکیو و یکی زندگی شیرین و تمام.همه کارگردانان باید این فیلم را ببینند.همه منتقدان باید این فیلم را ببینند و هر وقت اودیسه را درک کردند آن موقع می توانند یک نقد درست بنویسند.\nبه این فیلم ده نمی دم چون با این کارو به کوبریک توهین کرده ام.این فیلم فراتر از نمره است.
hmz1899_persia
برای من،بهترین فیلم تاریخ سینما.
ali_tajar
بنظرم بهترین جمله در وصف ادیسه فضایی این است: سینما تا کجا می تواند برود!!؟
ghaffarzadegan.ali
اینتر استَلر در عین زیبایی تخمه شاهکاره کوبریکم نبود :)))))))))))))))))
moinipooya
این فیلم هنوزم جزو بهترین فیلم های تاریخه
Sorooshhadibagi45
شاهکار،شاهکار،شاهکار\nکوبریک کبیر با فیلمی سورئال و در راستای هدف های فلسفی و در کنار یک رمان نفس گیر یک بی روایت تصویری رو روایت می کند.\nادیسه فضایی برای اندیشه های خالقش حرف جدیدی نداره و فقط به اون عمق میبخشه و جامعه،علم و زندگی در باطن،طینت و طبیعت موجود است.\nکوبریک فیلم رو سه بخش کرده و همینطور نام گذاری.بخش اول ظهور انسان بخش دوم سفر به مشتری و بخش سوم مشتری فراسوی بی نهایت در واقع ادیسه فضایی نماد یا حتی خود فلسفه ی سلوک انسانه.\nفیلمی با محتوا و میزانسن با پرداخت مناسبش اثری تکرار نشدنی رو به وجود آورده که واقعا هم در حد این فیلم تا به حال تکرار نشده.
adrik_a2
این یک نظر شخصی است\nمن اصلا نمی فهمم که این فیلم چرا اینقدر بزرگ شده و مورد نکوهش قرار گرفته.\nبه نظر من این فیلم به شدت خسته کننده و کسالت آوره, و به جرئت میگم که به جای دو ساعت و نیم میشد کلا یه فیلم کوتاه ازش در آورد!!\nموسیقی متن فیلم و طراحی صحنه و لباس خوبن, جلوه های ویژه هم عالی ان, حتی در حدی که بعد 45-50 سال هم نظر آدم رو جلب میکنه؛ ولی همین باعث شده که کارگردان اکثر وقت و تمرکزش رو روی نشون دادن جلوه های ویژه بذاره, بطوری که بیشتر وقت فیلم رو به دیدن اجسام معلق در هوا, تغییرات جاذبه درون سفینه, و عوض شدن افکت دوربین میگذرونین!! \nشخصیت پردازی که صفر؛ کل بار شخصیت پردازی روی دوش دو تا تماس تصویرین که واقعا تاثیری نداشته و مطمئنا بهترین شخصیت پردازی فیلم مال هال است.\nاین فیلم شاید 40-50 سال پیش برای مردم و منتقدا جالب و با ارزش بوده ولی امروزه واقعا ارزشی نداره, و صرفا چون چندتا نکته ی فلسفی داره باعث نمیشه که بگیم فیلم خوبیه؛ خیلی از کارگردان هستن که فیلم های فلسفی تر و پر مفهوم تر میسازن و این کار رو طوری انجام میدن که برای ببیننده جذابیت هم داشته باشه نه به این صورت که تو این فیلم دیدیم.\nاین دیدگاه رو هم من نمی خواستم بدم ولی وقتی دیدم همه ی نظر ها از طرف طرفدارهای آقای کوبریک و در وصف فیلمه مجبور شدم نظرم رو بگم شاید که کسه دیگه ای هم مثل من باشه, از طرفدارهای ایشون هم عزر میخوام.
نیما سرحدی
این فیلم بسیار داستان ساده ای داره ، بقدری که همین سادگیش باعث پیچیدگیش شده ....!!!!!!!!!!!!!!!!\nنشون دادن میمون ها اول فیلم و زوم کردن بر روی زندگی آنان باعث میشه تا مخاطب فکرکنه که میمون ها عنصر مهمی \nهستند . ولی این پرش ناگهانی به سال 2001 و فراموش کردن میمون ها ، یه شوک محسوب میشه .\nآخر فیلم به زیرکی و زیبایی تمام شد . و خیلی به دل می نشینه .\n-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------\nدوستان ، کریستوفر نولان در فیلم *میان ستاره ای* (در همون قسمت کرم چاله) سعی کرده از فیلم کوبریک الهام بگیره .\nولی من از اثر کریستوفر خیلی بیشتر لذت می برم . چون کوبریک سعی فراوان داره تا به مردم اون زمان تکنولوژی و \nفناوری های گسترده رو نشون بده و اینطوری مخاطب رو سرجاش میخکوب کنه . ولی این فناوری ها برای مردم2017\nدیگه امری طبیعی ؛ چراکه در همه فیلم های فضایی شاهد آن هستیم .\nکوبریک بر روی عناصر عرفانی هم تمرکز داشته ولی فکر میکنم که نولان نه تنها فناوری هارو بزرگ جلوه نمیده بلکه \nبیشتر به مسلهعرفانی پرداخته . و بیشتر عرفان رو با طبیعت مخلوط کرده .\n\nموسیقی متن بی نظیری داره ، و به راحتی میگم که با هانس زیمر الآن برابری میکنه .\nنمره از 10 : 7\n
Ali Fathi
کل فیلم یه طرف ، سکانس آخر هم یه طرف (واقعا فهمیدنش سخت بود)
Ali
سکانس آخر فیلم کهدیمین بومن نوزاد به زمین نگاه میکنه و بعد بهدوربین واقعا عالیه\n
somebody
10/10
mohammadkouhestani69
درود بر کوبریک بزرگ ساختن چنین فیلمی نه تنها استعداد کارگردانی بالا میخواهد بلکه هوش بسیار بالا نیز میخواهد\nفیلم تموم شد هنگ کرده بودم.جلوه های ویژه نسبت به زمان خودش عالی بوده 10/10
tohid.rahimzaadeh
با دیدن این فیلم دیگر باید در مقابل کوبریک سجده کرد\nاین چنین فیلمی در سال 1968؟؟؟؟ \nکوبریک تو که بودی و چه کردی با ما
barfan.barani
این مطلب را بخوانید و از دستش ندهید: داستان این فیلم نشان میدهدهر انسان دو نیمه دارد یک نیمش در زمین یک نیمش در مشتری. که یک انسان برای تحقیقاتش به مشتری میرود و نیمه خودش را میبیند و این ناهماهنگی ایجاد میکند و برای هماهنگی که آن تخته فلزی بود آن را به نوزاد تبدیل کرد.یک سویش را به زمین فرستاد یک سویش را به یک منظومه ی دیگه.استنلی کوبریک به طور واضح این موضوع را بیان کرد.اگر هم دقت کنید آن نیمه ای که در مشتری بود داشت زندگی میکرد.یکی از بهترین فیلم هایم انتخاب شد
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه