فیلم به طرزی مستند گونه زندگی بی احساس شخصیت ها در پاریس دهه 60 را به تصویر می کشد...
high_norm
دو سه چیزی که درباره ی آن زن میدانم امضایِ گدار پای این فیلم برجسته تر از فیلمهایِ دیگر اوست.\nعمیق و درجه یک.
nimayasishinigami
هه
mah_am83
از بهترین فیلم های گدار در اوج دوران کاری اش، زمانیکه هر فیلم او حادثه ای در عالم سینما محسوب می شد. فیلمی بشدت درگیرکننده که دید بیننده را به سینما و زندگی به چالش می کشد. به تعبیر خود استاد، شخصیت اصلی فیلم نه ژولیت، بلکه شهر پاریس با تمام مظاهر مدنیت و تجدد آن است.
mehrdadjg
این فیلم باید دیده بشود. دیدن این فیلم یک دستور است.
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه