جنگ جهانى دوم. دوران کودکى «ایوان» دوازده ساله بر اثر حمله ى آلمانی ها به شوروى، زودتر از موعد به پایان میرسد. او که اعضاى خانوادهاش را آلمانی ها کشته اند، براى انتقام به ارتش میپیوندد..
تازگی کلیپ جالبی تو یوتیوب پیدا کردم که فقط با تصویر تارکوفسکی رو با کوبریک مقایسه کرده بود بشدت زیبا و تاثیرگذار هرچند مطمئنا گروهی میگن این قیاس مع الفارق و نمیدونم اشتباهه ولی من که بشخصه کوبریک و تارکوفسکی رو تو وسواس و زیبایی شناسی تصویر بسیار شبیه میدونم . \n https://www.youtube.com/watch?v=nJiDSbbfk8U\n
متفاوت ترین فیلم تارکوفسکی ولی بازهم زیبا\nشایداون تفاوتش هم به خاطراینه که اولین فیلمشه
یک فیلم نئوررئالیسم با نماد های ضد جنگ فراوان .... شاهکار به تمام معنا
معصومیت چهره ی ایوان ، روحی زخم خورده ،عطش انتقام .. \nاز طرف دیگر بازی بی نظیر این بچه ، کارگردانی تارکوفسکی بزرگ و فیلمبرداری عالی ... \nاین فیلم بسیار تاثیرگذار هست و قلب ادمو به درد میاره ...\n8.7 از 10\nاین درام فوق العاده رو از دست ندید ...
The Steamroller and the Violin\n\npleaseeeeeeeeeeeeeeeeeeeee\n
این فیلم نشون میده اگه تارکوفسکی کارگردان نمیشد,بدون شک عکاس فوق العاده ای میشد.\nعکسای این فیلمو حتما دان کنید یه چیز دیگست.\nدمش گرم و روحش شاد.
وقتی مادر و پدرت را،خواهرت را\nخانه و سرزمینت را از تو می گیرند\n\nو ویرانه ای از تو باقی می گذارند\n\nچیزی به تو می دهند\nچیزی که با ان\nدودمانی را به باد توانی داد...\n\nچیزی برای انتقام\n\n
جنگ سرد است و خشک... فضای این فیلم هم!\nجنگ تیز است و خشن... شاخه‌های درخت‌های این فیلم هم!\nجنگ خفه‌کننده است... میزانسن‌ها و ترکیب‌بندی‌های این فیلم هم!\nجنگ هیچ‌گاه از یاد نمی‌رود... این فیلم هم!\n\nتارکوفسکی جنگ را همانطور که هست به تصویر کشیده...\nشاید اکشن نداشته باشد این فیلم، اما حس ترس و اضطراب تماما در فیلم به چشم می‌خورد،\nدرخت‌های افرا، با رنگ سفیدشان در روز یک جور ما را می‌ترساند،\nو شاخه‌های بلند و تیزشان، که در شب سایه‌ی سیاه گرفته‌اند در شب یک جور...\n\nاین فیلم ثابت می‌کند، پشت صحنه‌ی جنگ، که اکشن نیست نیز، می‌تواند ترسناک باشد...
دوستان چطور میشه کامنت درج شده خودمو پاک کنم؟ ممنون میشم اگه پاسخ بدید
1990 Rosencrantz
1991 Urga Nikita Mikhalkov Soviet Union\n1992 The Story of Qiu Ju (Qiu Ju da guan si) Zhang Yimou * China\n1993 Short Cuts (tie)\nThree Colours: Blue (Trois couleurs: Bleu) (tie) Robert Altman\nKrzysztof Kieślowski United States\n France/ Poland\n1994 Vive L#039;Amour (Ai qing wan sui) (tie)\nBefore the Rain (tie) Tsai Ming-liang\nMilčo Mančevski Taiwan\n* Republic of Macedonia\n1995 Cyclo (Xich lo) Anh Hung Tran France/* Vietnam\n1996 Michael Collins Neil Jordan * Ireland\n1997 Fireworks (Hana-bi) Takeshi Kitano Japan\n1998 The Way We Laughed (Così ridevano) Gianni Amelio Italy\n1999 Not One Less (Yi ge dou bu neng shao) Zhang Yimou China\n2000 The Circle (Dayereh) Jafar Panahi * Iran\n2001 Monsoon Wedding Mira Nair India/ United States/ Italy/ France/* Germany\n2002 The Magdalene Sisters Peter Mullan Ireland\n2003 The Return (Vozvrashcheniye) Andrey Zvyagintsev * Russia\n2004 Vera Drake Mike Leigh United Kingdom\n2005 Brokeback Mountain Ang Lee United States\n2006 Still Life (Sanxia haoren) Jia Zhangke China\n2007 Lust, Caution (Se, jie) Ang Lee United States/ China/ Taiwan\n2008 The Wrestler Darren Aronofsky United States\n2009 Lebanon Samuel Maoz * Israel\n2010 Somewhere Sofia Coppola United States\n2011 Faust Alexander Sokurov Russia\n2012 Pietà Kim Ki-duk * South Korea\n2013 Sacro GRA Gianfranco Rosi Italy\n2014 A Pigeon Sat on a Branch Reflecting on Existence Roy Andersson * Sweden\n\nبرندگان چندگانه\n\nFrance André Cayatte (1950; 1960)\nFrance Louis Malle (1980; 1987)\nChina Zhang Yimou (1992; 1999)\nTaiwan Ang Lee (2005; 2007
\n1990 Rosencrantz
شیر طلایی\n\nکشور ایتالیا\nمکان ونیز\nاولین جایزه ۱۹۴۹\n\nشیر طلایی، بزرگترین جایزه‌ای است که در جشنواره فیلم ونیز به یک فیلم داده می‌شود. شیر طلایی در سال ۱۹۴۹ توسط کمیته سازماندهی معرفی شد و اکنون به عنوان یکی از برجسته ترین جوایز صنعت فیلم شناخته می‌شود. در سال ۱۹۷۰، شیر طلایی دوم معرفی شد؛ این جایزه افتخاری برای افرادی که سهم مهمی برای مشارکت در سینما دارند است. شیر طلایی در سال ۱۹۴۹ به عنوان شیر طلایی سنت مارک معرفی شد (شیربالداری که روی پرچم جمهوری نیز نمایان است). سابقاً، نام جایزه معادل جایزه بین‌المللی بزرگ ونیز بود، اهدا شده در سال ۱۹۴۷ و ۱۹۴۸. قبل از آن، از سال ۱۹۳۴ تا ۱۹۴۲ بزرگترین جایزه برای بهترین فیلم ایتالیایی و فیلم خارجی جام موسولینی بود. بین سالهای ۱۹۶۹ و ۱۹۷۹ هیچ شیر طلایی اهدا نشد.\n\nمحتویات\n \n۱ جایزه بزرگ بین‌المللی ونیز\n۲ شیر طلایی\n۳ برندگان چندگانه\n\nجایزه بزرگ بین‌المللی ونیز\n\nYear Title Director\n\n1946 The Southerner Jean Renoir\n1947 Siréna Karel Stekly\n1948 Hamlet Laurence Olivier\n\nشیر طلایی\n\nبه چهارده فیلم فرانسوی شیر طلایی اهدا شده است که بیشتر از هر ملیتی دیگر است. قابل توجه است که جوایز شیر طلایی گرایش به مردان اروپایی دارد: ۳۳ تا از ۵۴ جایزه متعلق به مردان اروپایی بود (شامل روسیه و اتحاد جماهیر شوروی). این گرایش به قبل از سال ۱۹۸۰ برمی‌گردد، قبل از این سال ۳ تا از ۲۱ جایزه متعلق به غیر اروپایی‌ها بود. از سال ۱۹۴۹ تنها چند زن موفق به دریافت شیر طلایی برای کارگردانی شدند مانند میرا نیر کارگردان هندی‌تبار، سوفیا کوپولا، مارگرته فون تروتا آلمانی و آنیس واردا بلژیکی که هر دو بیشتر از دو دهه پیش برنده این جایزه شدند. آمریکایی‌های بی‌شماری برنده جایزه افتخاری در جشنواره شدند، آنها تنها ۴ بار موفق به دریافت شیر طلایی شدند با جوایزی برای جان کاساوت و رابرت آلتمن (در هر دو بار جوایز با برندگان دیگر به طور مشترک بود)، به علاوه دارن آرونوفسکی (اولین آمریکایی که به تنهایی جایزه را برد) و سوفیا کوپولا (اولین زن آمریکایی برنده جایزه) و در سال ۲۰۰۰ جعفر پناهی از ایران به خاطر فیلم دایره برنده این جایزه شد.\n\nYear Title Director Country of origin\n\n1949 Manon Henri-Georges Clouzot * France\n1950 Justice Is Done (Justice est faite) André Cayatte France\n1951 Rashōmon Akira Kurosawa * Japan\n1952 Forbidden Games (Jeux interdits) René Clément France\n1953 No award\n1954 Romeo and Juliet Renato Castellani * Italy\n1955 The Word (Ordet) Carl Theodor Dreyer * Denmark\n1956 No award[3]\n1957 The Unvanquished (Aparajito) Satyajit Ray * India\n1958 Rickshaw Man (Muhomatsu no issho) Hiroshi Inagaki Japan\n1959 General della Rovere (Il generale della Rovere) (tie)\nThe Great War (La grande guerra) (tie) Roberto Rossellini\nMario Monicelli Italy\n Italy\n1960 The Crossing of the Rhine (Le passage du Rhin) André Cayatte France\n1961 Last Year in Marienbad (L#039;année dernière à Marienbad) Alain Resnais France\n1962 Family Diary (Cronaca familiare) (tie)\nIvan#039;s Childhood (Ivanovo detstvo) (tie) Valerio Zurlini\nAndrei Tarkovsky Italy\n* Soviet Union\n1963 Hands Over the City (Le mani sulla città) Francesco Rosi Italy\n1964 Red Desert (Il deserto rosso) Michelangelo Antonioni Italy\n1965 Sandra of a Thousand Delights (Vaghe stelle dell#039;Orsa) Luchino Visconti Italy\n1966 The Battle of Algiers (La battaglia di Algeri) Gillo Pontecorvo Italy\n1967 Beauty of the Day (Belle de jour) Luis Buñuel France\n1968 Artists under the Big Top: Perplexed (Die Artisten in der Zirkuskuppel: Ratlos) Alexander Kluge * West Germany\n\n1969-79 No award\n\n1980 Atlantic City (tie)\nGloria (tie) Louis Malle\nJohn Cassavetes * Canada/ France\n* United States\n1981 Marianne and Juliane (Die Bleierne Zeit) Margarethe von Trotta West Germany\n1982 The State of Things (Der Stand der Dinge) Wim Wenders West Germany\n1983 First Name: Carmen (Prénom Carmen) Jean-Luc Godard France\n1984 A Year of the Quiet Sun (Rok spokojnego słońca) Krzysztof Zanussi * Poland\n1985 Vagabond (Sans toit ni loi) Agnès Varda France\n1986 The Green Ray (Le rayon vert) Éric Rohmer France\n1987 Au revoir, les enfants Louis Malle France\n1988 The Legend of the Holy Drinker (La leggenda del santo bevitore) Ermanno Olmi Italy\n1989 A City of Sadness (Bei qing cheng shi) Hou Hsiao-Hsien * Taiwan\n1990 Rosencrantz
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه