كارآگاه خصوصى ، « مايك هامر » ( ميكر ) ، شبى در بزرگراهى به « كريستينا بيلى » ( ليچمن ) برمىخورد كه در حال دويدن است . « هامر » او را سوار مىكند ، اما خيلى زود جلوى اتوموبيلش را مىگيرند ، او را بىهوش مىكنند و « كريستينا » را مىكشند . « هامر » جان به در مىبرد و كنجكاوانه به تحقيق دربارهى ماجرا مىپردازد ...
خیلی کم
زیاد
یه فیلم پلیسی عالی . حتما ببینید.
اين فيلم شروعي طوفاني داره و از همون ابتدا فضاي معماييش رو نشون ميده و تقريبا اين روند رو تا ماقبل يك سوم پاياني فيلم حفظ ميكنه اما در يك سوم پاياني فيلم به شكل عجيبي پيچيده مي شود و پايان بسيار سطحي هم داشت.
مرا مرگبار ببوس، یا بوسه ی مرگبار... \nشروع فیلم تکان دهنده س و این کشش رو تقریبن تا انتهای فیلم حفظ می کنه. یک فیلم نوار خوش ساخت (فیلمبرداری عالی، نورپردازی فوق العاده، فیلمنامه ی دقیق و عالی بجز پایان بندی سفارشی فیلم.) فیلمنامه هم از روی یکی از رمانهای میکی اسلاپیس ساخته شده. و البته بازیها بخصوص کاراگاه خصوصی و دوست دخترش در یه نقش فرعی عالیه. ولی پایان بندی فیلم با توجه به سال ساخت فیلم تقریبن قابل پیش بینیه، البته اگه آشنایی با دوره مک کارتیسم داشته باشید. یه جورایی پایان بندی فیلم، تماشاگر رو سرخورده می کنه، تقریبن مثل پایان بندی جیب بری در خیابان جنوبی. اما حتا با وجود پایان بندی ضعیف فیلم فوق العاده ایه! \n\nو یه نکته برای عاشقان تارانتینو و پالپ فیکشن::\nتارانتینو گفته با الهام از سکانس پایانی فیلم، یکی از نماهای معروف پالپ فیکشن رو ساخته (توضیح بیشتر یعنی لو رفتن پایان فیلم آلدریچ!)
بوسه مرگبار... از بهترین نوآرهای سینما.\n\nچقد شروع این فیلمو دوس دارم.
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه