ندارد
خیلی کم
آخرین فیلم بوگارت بزرگ ... بوگارت سه سال بعد از بازی توی این فیلم به خاطر سرطان مرد . توی فیلم جایی هست که بوگارت به زن فردریک مارچ میگه : میدونم الان از قیافه م خوشت نمیاد ولی اگر 15 سال پیش منو میدیدی میافتادی دنبالم ... 15 سال قبل از این فیلم بوگارت فیلم کازابلانکا رو بازی کرده بود و در هالیوود سمبل تیپ مردونه بود .
نقد فیلم\n\nدوئل پدر خانواده با گریفین(عامل تهدید خانواده)\n\nوایلر باز هم خودش را ثابت کرد و به نظر من از پس درام نقریبا سنگین فیلمش بر می آید و مثل همیشه به هیچ عنوان در کارگردانی مشکلی ندارد اما متاسفانه فیلمنامه مشکلاتی دارد و به همین دلیل می شود گفت فیلمی متوسط از کارگردانی حرفه ای و بزرگ.\n\nفضای دوئل پدرخانواده با گریفین(همفری بوگارت) فوق العاده از همان آغاز فیلم پرداخت می شود و در این امر فیلم کاملا موفق است و وایلر می تواند از خانه و خانواده و بیرون از خانه و عامل تهدید، مضمون بیافریند و درام فیلمش را بسازد.\n\nما با یه خانواده ی متوسط آمریکایی در چند دقیقه ی آغازین فیلم آشنا می شویم و چه مادر و چه پدر و چه هر دو فرزندشان به شدت در فیلم وجودشان مهم است و هیچ کدام اکسسوار نیستند و به شدت دقیق پرداخت شده اند. حالا تمام فیلم جنگیدن یک خانواده ی معمولی به رهبری پدر در مقابل چند مجرم از زندان فرار کرده که عامل تهدید آنها محسوب می شوند و وایلر از پس بیان سینمایی این ماجرا بر می آید و بسیار عالی تمام حس های موجود در فضاهای مختلف فیلم را پرداخت می کند و شما همه ی آنها را متوجه می شوید و بالاتر از آن حس می کنید.\n\nاما چندین مشکل وجود دارد.1- در نیم ساعت میانی ، فیلم به شدت ریتمش را از دست می دهد و وقت تلف میکنه چون چیزی برای تعریف کردن ندارد و در آن نیم ساعت احساس خستگی به تماشاگر حتما رسوخ می کند.2- رابطه دو برادر یعنی گریفین و هال آنقدری که فیلم نیاز دارد پرداخت دقیقی پیدا نمی کند و حس میان این دو را ما عمیقا درک نمی کنیم در صورتی که وایلر می تونست روی این قضیه کار کند که خیلی فیلمش را عمیق تر می کرد....\n\nدر مجموع حتما فیلم تماشایی است و از دستش ندهید..7از10\n
بازی همفری بوگارت و فردریک مارچی عالی بود ، داستان جنایی فیلم هم بد نبود میشد بهتر باشه
اگه سرنوشت کمي تغيير مي کرد ... ممکن بود که جاي آقاي هليارد و گريفين عوض بشه ... ممکن بود بشه آقاي گريفين و هليارد.\nآقاي هليارد يه خانواده ي آشفته داره که هيچ کدومشون با هم مچ نيستن ... اما گريفين به شدت هواي خانواده ي خودش و حتي هم سلولي خودش رو هم داره . و در واقع به خاطر اون هاست که زندگي خودش رو به خطر ميندازه . با وجود اينکه\n،ساعات سختي براي خانواده ي آقاي هليارد شکل مي گيره ... اما حضور گريفين باعث به وجود اومدن اتحاد در اين خونه مي شه . يعني در نهايت بلايي بوده که نتيجه ي خوبي براي اين خانواده داشته ... \nو يه نکته ... دقت کردين همفري بوگارت چه قدر بد هيکله ، بد صداست ... بد قيافه ست ... اما چه نقش مثبت ، چه منفي و چه ضد قهرمان رو بازي کنه ... حضورش توي صحنه سنگيني مي کنه\nالبته اين جا مقابلش فردريک مارچي قرار داره که هر چند بازيش کاملا متفاوته ، اما اون هم خيلي قدره و در نتيجه تعادلي بين اين دو بازيگر ايجاد مي شه ...95-3-5
FILME BESIAR GHASHNGIYE KE NABAYAD DIDANESHO AZ DAST BEDIN BUGART HAMOONGHADR BARAYE NAGHSHHAYE GNAGNSTERI SAKHTE SHODE KE WAYNE BARAYE COWBOY
عالیه یه فیلم گروگانگيري با آخر مهیج و دیدنی\n\nپالپ
فیلمی متوسط از ویلیام وایلر ..\n4 از 10 ..ارزش دیدن و حتما داره..
ساعات ناامیدی اثری استودیویی کلاسیک و بیشتر تک لوکیشنی ( از خصیصه های فیلمهای اون زمانه که بیشتر جنبه اقتصادی داشته چون ساخت فیلم تو یه فضای بسته هزینه به مراتب کمتری برای سازندش داشت) از آخرین فیلمهاییه که بوگارت قبل از مردنش تو اون بازی کرده و نقشی منفی هم داره .فیلم تمامی عناصر سینمای کلاسیک را تو خودش داره. ضدقهرمانی که از قهرمان قوی‌تر است. شخصیت‌های فرعی مثبت و منفی‌ قیلم،تعلیقی که به شکل پلکانی بیش‌تر و بیش‌تر میشه، و آخر خوب داستان جذابیت فیلم رو کامل کرده. ویلیام وایلر برای روایت داستانی که شکل مستندواری هم داره و بر اساس ماجرای گروگان‌گیری سال ۱۹۵۳ و رمان و نمایش‌نامه‌ای به همین نام که هر دو نوشته‌ی جوزف هیز است کار سختی نداشته.من که از دیدنش لذت بردم
فضای جنایی داستانه که فیلم رو دیدنی میکنه وگرنه موضوع داستان ساده و پایانش قابل حدسه.
فوق العاده تماشایی . توصیه میشود ببینید. البته کسایی که به فیلمای کلاسیک علاقه دارن
واقعا بوگارت بازیگر بزرگی بود ، فیلماش واقعا قشنگن.
این فیلمو 6 زبانه دارم.. فوق العادست..
خیلی ممنون.
بوگارت یعنی سینما.
این رو چند شب پیش شبکه نمایش داد
عشق است آقای بوگارت....
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه