سه سرباز وظيفه ى امريكايى به نامهاى « آل » ( مارچ ) ، « فرد » ( اندروز ) و « هومر » ( راسل ) ، پس از پايان جنگ جهانى دوم به شهر زادگاهشان باز میگردند تا زندگى جديدى را آغاز كنند...
ندارد
خیلی کم
فیلم خیلی خوبی بود،دوسش داشتم بازی های خیلی فوق العاده ای داشت به طوری که میتونستم باهاشون همزاد پنداری کنم و گاها خودم رو جای کاراکتر بذارم چون به نظرم به جای اینکه با یک فیلم خط کشی شده و اتو کشیده طرف باشیم با یک زندگی در حال گذران مواجهیم که وایلر دوربین بدست داره برای ما ظبطش میکند. همه بازیگرا عالی بودند ولی بازی پگی(Teresa Wright) رو خیلی دوست داشتم. ;-)
با توجه به اینکه این فیلم در هفتاد سال پیش ساخته شده یکی از شاهکارهای زمان خودش محسوب میشه
فیلم قشنگی بود نتایج جنگ و به خوبی نشون میده \n7 از 10
نقد فیلم\n\nمن وایلر را به عنوان یکی از اساتید سینمای کلاسیک بسیار قبولش دارم اما از این فیلمش لذتی نبردم و باید عرض کنم که وایلر فیلم هایی بهتر از این دارد و همچنین حدس میزنم به این دلیل فیلم زیاد تحویل گرفته شد که موضوع مهمی دارد اما وایلر اصلا نمی تواند موضوع بسیار بزرگ خود را پرداخت سینمایی کند.\n\nبه نظر من این یکی از ضعیف ترین کارهای وایلر است و به طور کلی هر گاه وایلر فیلمی با فیلمنامه ی پر شخصیت و حوادث زیاد کارگردانی کرده است موفق نبوده و این مشکل اساساٌ در بن هور هم هست.\n\nوایلر فیلم را با سه شخصیت آغاز می کند که هر سه در حال بازگشت از جنگ به خانه هایشان هستند،هومر، آل استیونسون و فرد دری.و تا پایان هم قرار است وایلر این تجربه را به تماشاگر خود منتقل کند که ...... حالا بعد از چندین سال که این ها به خانه هایشان باز می گردند چه چیزهایی تغییر کرده است و چه چیز هایی را از دست داده اند و جامعه و خانواده هایشان با آن ها چگونه رفتار می کنند و یا آنها چگونه با محیط خود ارتباط بر قرار می کنند.\n\nاین بسیار موضوع مهم و جدی است اما جناب وایلر عزیز، اصلا از پس فیلمش بر نمی آید و نمی تواند فضای این سه شخصیت را به نظر من بسازد و فیلم از هر لحاظ از فیلم نامه اش رنج می برد و کارگردانی وایلر هم چنگی به دل نمی زند.\n\nمثلاٌ هومر را در نظر آورید، واقعا فضای فیلم طوری جلوه نمی دهد که مردم به او به چشم ترحم نگاه می کنند اما انگار او با خودش درگیره و چون فضایی که او حس می کند وجود دارد را ما اصلا در میزانسن و فضا حس نمی کنیم، کاملاٌ اعمالش به نظر من غیر منطقی است و من نمی فهممش و از همه مهمتر وایلر شخصیت هومر رو حیف می کنه...چون جای کار جدی داشت...\n\nیا شعارهایی که آل می ده که آقا من زندگی نکردم باید از الان شروع به زندگی کردن کنم...زندگیمو در جنگ به هدر دادمو.....خوب به نظرم در حد همون شعار باقی می مونه و تبدیل به فرم فیلم نمی شود.البته مشکلات دیگری هم داره که خیلی اذیت می کنه...\n\nاما فرد که کاملا همه ی داستانش دفعی اتفاق می افته، ما نه کار پیدا نکردنش را می فهمیم(چون ورشکست می کنه و بعد انگار چند جا میره نمی خوانش اما کارگردان ما رو با این ها درگیر نمیکنه) و نه طلاق زنشو و نه عاشق شدنشو.....به نظرم این شخصیت هم بیشتر شعاری اصلا به خاطر همین شعارها وایلر اسکارا رو جمع کرد...\n\nمن امتیاز بیشتر از 4 نمی توانم بدهم اما دو فیلم پیشنهاد می کنم که ببینید چرا که موضوعش همین است اما هر دوشان موفق تر از وایلر فیلمشان را ساخته اند.1-The Deer Hunter 1978 و 2-The Hurt Locker 2008\n
یه فیلم عالی که ساموئل گلدوین بزرگ تهیه کننده اون بود کسی که یکی از پایه گذاران استودیو مترو گلدوین مایر بود که اسمش هم روی استودیو هست و همین اسم برای دیدن این فیلم کافی ست در حالی که هم وایلر بزرگ اون رو ساخته هم نیم دوجین از بزرگترین بازیگران اون زمان هالیوود درش بازی کردند . اما در مورد خود فیلم فیلم زیبایی بود که تونسته بود هم درد و رنج های جنگ رو به خوبی نشون بده و هم فیلمی دلنشین برای خانواده و بدور از صحنه های کشت و کشتار اغلب فیلم های جنگی باشه در کل همه چیزش سر جای خودش بود ...
بعد از مدتهای مدید به یه فیلم نمره 9 میدم\nدوست دارم یه بار درباره این فیلم سر وقت حسابی بنویسم\nمیذارم واسه روزگاری دگر
یه فیلم دیدنی دیگه.طرفدارای سینمای کلاسیک تماشای این فیلم رو از دست ندن
FILME \nDIDANI KOLAN FIMHAYE CLASSIC IN SITE RO TA VAGHTI JOON DAR BADAN DARIN BEBINID ALBATE OONAI KE BAZIGAR YA KARGASRDANESHO DOOST DARIN CHON AKSARAN DRAM HASTAN VA DONBALE ACTION YA JELVE VIZHE NABAYD BASHID
بدون نشان دادن صحنه های تهوع آور از کشته ها و زخمی ها، در عین ِ نبود امکانات امروزی در جهت ساختن فیلمهای عظیم جنگی و مملو از جلوه های بصری، وایلر گام به گام بیننده را در مسیری می برد که در پایان چیزی جز تلخی ِ جنگ در دهان تماشاچی حس نمیشود.
کاندیدای اسکار بهترین مستنتد کوتاه؟؟؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!2ساعت و پنجاه(با کسر پ)دقیقه فیلم داستانی کاندیدای اسکار بهترین فیلم مستند کوتاه.مگه میشه؟! مگه داریم؟
کاندیدای اسکار بهترین مستند کوتاه!!! اشتباه شده اصلاح گردد.
تمام اسکارها حق مسلم این فیلم است.داستان فیلم بسیار قوی و جذاب است و بر دیگر عوامل فیلم می چربد.
8 از 10
فیلمی درجه یک ولی نه شاهکار..شاید یکی از بهترین غیرشاهکارهای تاریخ سینما...\nاولین فیلم بعد از جنگ جهانی دوم از این کارگردان معتبره که به تبعات جنگ در خانواده های آمریکایی پرداخته.\nاگر لحن یک ساعت اول کمی تلخ تر و گزنده تر بود میتونست اثرگذاری بیشتری داشته باشه..
با وجود زمان طولانی فیلم واقعا آدم رو جذب میکنه...وایلر واقعا کارگردانه..
خیلی با هاش حال کردم
بسیار عالی ولی در کل بیشتر تجاری صنعتی بود در اقع به نظر من به مذاق کسانی خوش می یاد که عاشق فیلم های سرگرمی هستن ..
ارزش دیدن داشت. البته تمام کارای وایلر رو باید دید.
kheyli chert bood
بسیار زیبا ...
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه