زیاد
خیلی کم
پابست یکی از بزرگترین فیلمسازان اون دوره ی آلمانه \nهر چند به معروفی کارگردانانی مثله فریتس لانگ و مورانئو نیست اما فیلماش از لحاظ فرم از این دو اکثرا قوی تره\nمخصوصا در استفاده از زاویه دورین که در فیلم خیابان غمگین برای اولین بار از زاویه دوربین برای رسوندن دادن بعضی از مفاهیم مثله ضعیف بودن یا سلطه گری و... استفاده میشه \nبه جز این ها اولین فیلم روانشنسی دنیا هم فیلم اسرار یک روح اثر همین کارگردان هستدر همین فیلم پابست برای اولین بار از مفهوم سمبل در سینما استفاده میکنه (البته قبل از پابست گریفیث به صورت محدود از سمبل استفاده کرده بوده ولی نه به گستردگی پابست بلکه به صورت خیلی جزئی) \nو این فیلم بهترین فیلم این کارگردان بزرگ هست و در قله ی آثار اون قرار داره \n\n
واقعا نمیدونم چرا ما(منظورم همه ی ماست،همین من و شما) تو فضای مجازی احساس میکنیم حتما باید به بقیه ثابت کنیم خیلی خوشمزه و بانمک هستیم:|\nخداوکیلی خودتون کامنتا رو بخونین و قضاوت کنین:)))
چقدر ادمایی که فکر میکنن با مزه هستن ولی حماقت از حرفاشون مشخصه زیادن و......
مگه بوده؟
در بین 10 فیلم مورد علاقه تارانتینو رتبه ی 7 رو داره
ای بابا... به جای این حرفا بگین اگه خوبه دانلود کنم : )
مگه اون موقع آدم بوده
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه